5 Şubat 2011 Cumartesi

YENİ BİR KEMİRGEN

Geçen yıldan beri öğrenciler arasında tırnak yiyenlerin sayısında bir artış gördüm. Sadece öğrenciler mi? Hayır. Esnaf, memur, polis, şoför, öğretmen, sokaktaki vatandaş... Yani toplumun her kesiminden, her türlü meslek grubundan insanların tırnak yediklerine şahit oluyorum.
Hangi sınıfın dersine girsem, en az on öğrencinin tırnaklarını kemirdiklerini ister istemez görüyorum. Şöyle böyle değil, adam akıllı tırnaklarına abanıyorlar. Kemirdiği tırnağın öbür ucuna ulaşabilmek için boynunu büküyor, sağa sola çeviriyor; çenesini oynatarak kesici dişlerini hedefe ulaştırmaya çalışıyor. Mide bulandırıcı bir sahne.
Maalesef her sınıfta, yukarıda söylediğim gibi en az on öğrenci tırnak yiyor. Kibarca uyardığımda: “Hocam, ben tırnağımı yemiyorum, parmağımdaki et parçalarını kemiriyorum.” diyorlar. İstisnasız bütün uyarılarımda aldığım cevap aynı. Özrü kabahatinden beter sözü tırnak kemirenler için mi söylenmiş ne? O daha kötü.
Tırnak yemenin birtakım sebepleri olduğu söyleniyor, en başta kendine güvensizliğin tırnak yemeye sebep olduğunu yıllardır söylüyorlar. Doğru mu değil mi bilmiyorum. Bildiğim bir şey var ki bu işten en kârlı çıkacak olanlar, bu hastalığa çare aramayan doktorlar olacaktır…

1 yorum:

Kemal dedi ki...

Evet önemli bir sorun bu.
Ben de bir yıl öncesine kadar tırnak yiyordum.
Sebepleri çoktur elbette.
Önemsiz gibi görülen ailevi problemler ve psikolojik birtakım sorunların insanın vücudunda bıraktığı etkilerden biri olduğu apaçık.
Üzerinde durup yenmek gerekir, kötü bir huy.